arda neden avrupa'ya gitmesin ki falan diyolar, hatta kıytırık bir avrupa takımına gitti mi futbolcularımız bizden mutlusu yok, nedeni izahına çalıştığım şu basit şey: burayı sevmemek.bu bendede bir nebze vardır belki, yani abi gel şimdi sana paris'te daire,iş ayarlıcaz deseler -ha siktir lan!- demem, der miyim, derim inşallah.
tabi moronlar bunu milliyetçilik olarak yorumlayabilir, ki moronların blog okumayı bilmediklerini düşünerek yazıyorum bunu.
burayı sevmeyen adam gidip ingiltere'nin düşmemek için kıçını yırtan takımlarında 15 yıl oynayıp, sonra buraya dönüp hasanımız(şaş)dan on kat daha iyi muamele görüyor. biz buralıyız ama burayı sevenleri pek sevemiyoruz.
vizontele'de belediye başkanı konuşuyordu, burayı severseniz burası dünyanın en güzel yeridir.satırlarımı dünyanın en güzel yerinden yazıyorum yani, arda'da dünyanın en güzel yerinde kalsın isteyen biri olarak, ya da arda ayrılıp dünyanın en güzel yerine gider.bura olmayan.karışık mı oldu.yok baştan okudum post'u, net olmuş.

cezayirliler yukarıdaki marşı haykırıyorlar yine banliyölerde, varoşlara yayılıyorlar, sokaklara bir anlam katıyorlar, frenk anlamsızlığıyla biçimlendirilmiş memleketlerini futbolla ferahlatıyorlar.
***
geniş bir anlamı var futbolun, dünyadaki tüm maçları izlesek de anlayamayacağımız, tüm stadlarda sürtsek, tüm deplasmanlara gitsek, tüm futbol filmlerini izlesek, tüm kıytırık futbol tezlerini okusakta anlayamayacağımız bir anlamı var.
***
bu anlama dahil her takımı seviyoruz, cezayir'i seviyoruz, yalnız soykırıma uğradığı için değil, yalnız denize nazır sıcak akdeniz insanı bıdı bıdı geyiğini hatırlattığı için değil, ezilipte tekrar demir gibi büyüyen bi'şiyler var bu ülkede, üstünde yaşadığımız memleket gibi.
***
cezayir yoluna devam ediyor, cezayir lumumba'nın, nkrumah'ın kıtasında kendi tarihi yazmak isteyen, self determineyşın hadisesini futbola uygular biçimde dümdüz ilerliyor
***
ilginci cezayir milli takımında bunun farkında olan var mıdır bunu da bilmiyoruz, burada futbol romantikliği, hatta yavşaklığı yapıyoruz diyebiliriz, keşke cezayir yendi, oh anasını satıyım diye yazsaydım bu postu, cezayirli bir kişi girip okusaydı, gülseydi, bitseydi.

böyle duygusal başlıkları da seviyorum ha, finallerin ilk partisi bir iki hasar alsak da beklediğimiz ölçüde geçti, kroşelerle sarsıldık ama yıkılmadık, nakavt yok, hala kuş gibi uçma, arı gibi sokma imkanımız var yani, inşallah.
böyle duygusal başlıkları seviyorum dediydim, bir şey belirtiyor gibi, sanki herkes futbol romantiğiymiş de, bizde o akıma kapılmışız gibi. yok ama öyle değil, futbol realistiyiz biz, galatasaray sahaya çıkana kadar realist sonrasında spirtüalist oluruz, ruhlar alemine geçiş diyebiliriz.
finallerin ortasında olmak sıkıcı, sezonun ortasında olmak beklentilerimizi kamçılayıcı, umutların ortasında olmakda heyecanımızı arttırıcı vaziyette.

pazartesi senenin en can alıcı bölümlerinden ilkine, bitirme sınavlarına girmiş bulunacağız. zorlu, yer yer hukuki ve manevi anlamda tecavüze varan bir dönem olacak. enerji depolamak için, ronaldinho'yu, arda'yı falan izliyorum, sınavlardan bunaldığım anlarda o anları aklıma getiririm. ronaldinho ve arda'ya inanıyoruz ailecek. şimdi bir vidyo ilen noktalayalım, rebel moves adlı güzide ve kalitesi anlamıyla nadide elektronik müzik gruplarımızdan, new age desek değil, post bilmem ne desek o da değil, ama şarkı sıkıntılı dönem öncesi doping kıvamında, tasavvufa göz kırpıyor sözler, pompala, kalbim pompala...hadi yaşayalım ne yaşayacaksak...rebel moves sıyrılıp gelsin cümlelerimizin arasından...

livirpul'un hali harap, liverpool değil livirpul diyorum o yüzden, amerikalı değiliz, hiç olmayacağız zaten ama dünyanın en tutulası takımlardan birine abd'nin zengini lazımlık muamelesi yapınca, aklıma şu soru geliyor, liverpool'a veya livirpul'a sormak üzere, yukarı bak liverpool ve neyi kaybettiğini hatırla! kahraman olmak ne demekti hatırla, klüp olmak ne demekti. tutulası bir yanın kaldı mı liverpool, allah aşkına neyi kaybettiğini hatırla!

yücel şahin abimiz, tsunami dalganın büyüğüdür, sen Galatasaray'la dalga geçersin, bizde senin çapını ve para kasanı çokca aşan bir tsunami oluruz.
bir karşılaştırma yapmak için sarayburnu'na git, lodosta kayaları döven dalgaları izle, he işte onlar senin Galatasaray'la geçtiğin dalga, bir de üşenmeyip google'a "tsunami disaster" falan yaz orada haritadan silinen şehirleri gör, işte onlar da bizim senle geçeceğimiz TSUNAMİ. kapiş.