antidepresanlar ve içi boş bi gardırop...

Ali Turan hadisesinin sekteye uğradığı minvalinden haberlerin başlığını gördüm bir tek, gerisini okumadım, o pis içeriği okumak istemiyorum artık, daha bi'kaç yıldır bilinçli takip ediyorum şu spor medyasını, transfer piyasasını ama adamın midesini bir kaç senede çok güzel bulandırıyorlar, blogta olmasa gidip klozete kusmamak elde değil.
bi'de deli bi lodos var zaten, haftaya finaller var, üzerimizde uyuşukluk ve bilgisayara uzun bakmanın verdiği gözlerdeki o kaşıntı, ulan bi Galatasaray mutlu ediyor dimi adamı dünyada. gündeliğin arasında Galatasarayla ilgili duyduğumuz bi iki güzel şey, bi sarıya bi de kırmızıya bakmak, tribün hayal etmek falan, şimdi bunu kaldırırsak hayatımızdan muhtemelen boğaziçi köprüsüne el ele tutuşarak giderdik.şiirdeki gibi antidepresanlar ve içi boş bir gardıroba bakar dururduk. bir sabah uyanır kendimizi dev bir hamamböceğine dönüşmüş bulurduk.ya.çok yaşa Galatasaray. yazıları uzatmıyorum kolay okuyun, sırf tespit olsun.eyvallah.sevgi,saygı.